نعمتهاى الهى به انسان (عقل، اراده، فطرت، هدايت پيامبران و...) امانت الهى است. در امانت خيانت نكنيم كه از بزرگترين ظلمها است. «انّا عرضنا الامانة... ظلوماً»
آنچه انسان پذيرفت ولى آسمان و زمين نپذيرفتند، چيزى غير از قنوت و تسبيح و سجده بود، زيرا تسبيح و قنوت را زمين و آسمانها به راحتى پذيرفتهاند.
«و اِن من شىء الا يسبّح بحمده» (اسراء، 34) ، «كلّ له قانتون» (روم، 26)
